Raad voor de Scheepvaart
De Raad heeft gisteren behandeld de zaak van de stranding op 26 oktober op de Lillegrunden in de Grote Belt van het tjalkschip NEPTUNUS, schipper en eigenaar M. Westers te Groningen. Deze verklaarde dat hij met een lading mais op reis was van Bremen
naar Aarhus. Het schip stak 1,90 meter. Toen de NEPTUNUS in de Grote Belt gekomen was, werd het dik van mist en regen. De schipper heeft aangestuurd op een rood licht, hetwelk volgens de Nachrichter een andere betekenis had gekregen. Hem werd er op gewezen, dat hij beter had gedaan het grote vaarwater te houden en niet zo dicht onder de kust te varen; dan had hij meer lichten gehad. Thans heeft hij het licht van de Lillegrunden verkeerd voor dat van Samsö aangezien. Zeilaanwijzingen had de schipper niet aan boord.
De Raad zal later uitspraak doen.

Raad voor de Scheepvaart, stranding NEPTUNUS
De Raad behandelde de stranding van het tjalkschip NEPTUNUS, op 22 oktober ll., op de Lilli-gronden. Het vaartuig was op weg van Bremen naar Aarhus. De schipper en eigenaar is M. Westers, te Groningen. Deze had volgens het Vurenboek 1911, aangestuurd op een rood vuur, dat, volgens de „Nachrichten” een andere betekenis had gekregen. Daardoor had de stranding plaats van het met mais geladen schip. Door eigen kracht raakte men los en koerste vervolgens naar Aarhus. Daar was de gelegenheid voor gehele herstelling niet al te best, zodat dit nu in Holland plaats vond. Men wees hem er op, dat hij beter gedaan had, het grote vaarwater te houden en niet zo dicht onder de kust te varen, dan had hij meer lichten gehad. Thans heeft hij het licht van de Lilli-gronden verkeerdelijk voor dat van Samsö aangezien. Uitspraak volgt later.

Raad voor de Scheepvaart
De Raad voor de scheepvaart te Amsterdam deed heden uitspraak inzake de aanvaring op
de Zuiderzee op 16 oktober van het tjalkschip AMICITIA, schipper en eigenaar G. Kaspers te Groningen en de sleepboot VIKING, schipper J. Kalk, te Amsterdam.
De Raad oordeelde dat de aanvaring te wijten was aan de VIKING, die voor de AMICITIA had moeten uitwijken.
De Raad besliste vervolgens inzake de stranding op de Lille-gronden op 22 oktober 1910 van het tjalkschip NEPTUNUS, schipper en eigenaar Westers te Groningen.
De Raad oordeelde dat indien de schipper niet zeker wist welk licht hij had waargenomen, hij niet in de gestuurde richting had moeten doorgaan en de ankers had moeten werpen.
Het ongeval is aldus de Raad te wijten aan het slechte zeemanschap van Westers.

Raad voor de scheepvaart
De Raad voor de Scheepvaart te Amsterdam heeft gisteren uitspraak gedaan in zake het aan de grond lopen op 22 oktober van het zeilschip NEPTUNUS, op het Hillegrund rif, in de Noordwestelijke ingang van den Grote Belt. Het schip behoort aan de wed. Westers te Groningen; schipper was haar zoon M. Westers. Deze schreef het ongeval toe aan stroomverleiding, slecht weer en verplaatsing van de vuren, de Raad echter aan slecht zeemanschap. De schipper toch veronderstelde bij Römsoe, dat hij met het vuur van Samsö te doen had, van welke plaats hij nog 17 mijl verwijderd was; toen hij het licht niet met zekerheid kon thuisbrengen, had hij niet moeten doorvaren, maar het log uitwerpen.