NvhN 051157
Raad voor de Scheepvaart - Stranding MADZY - Stuurman berispt.
De Raad voor de Scheepvaart heeft de 29-jarige stuurman D. H. W. uit Groningen gestraft met het uitspreken van een berisping wegens het medeschuldig zijn aan de stranding van het motorschip MADZY op 12 november van het vorig jaar in de Kalmarsund. Het schip, dat toebehoort aan de N.V. Nederlandse Kustvaart Maatschappij, was op weg van Vlaardingen naar Oxelosund. Na het aan de grond stoten maakte alleen de voorpiek van de MADZY water. Het schip, dat niet was blijven vastzitten kon later, nadat de kapitein een onderzoek had laten instellen, de reis voortzetten. De Raad keurt het in zijn uitspraak niet af, dat de kapitein van de MADZY besliste om, toen het weer minder gunstig was, zijn route te nemen door de Kalmarsund, vooral nu hij dit nauwe moeilijke vaarwater bij daglicht zou passeren. De stuurman had echter voor het bereiken van de prik van Norra Hossmogrund moeten stoppen en de kapitein roepen. De stuurman heeft pas de machine gestopt toen hij volgens de gis aan de grond moest zitten. Hij had tijdig koers moeten veranderen of de machine stoppen. De stuurman is hierin nalatig geweest. De Raad acht de schuld van de kapitein niet zodanig, dat hij daarvoor moet worden gecorrigeerd. 

Goed zeemanschap redt levens
DELFZIJL
Menig leven wordt gered door goed zeemanschap. Ook aan boord van de in 1951 bij Gebroeders Niestern & Co te Delfzijl gebouwde 385 ton grote coaster Madzy van de Nederlandse Kustvaart Maatschappij Delfzijl, een participatie van Wagenborg en mr. Pieter F.J. de Kok te Aerdenhout. Daar ontstonden in 1952 en 1953 tot twee keer toe levensbedreigende situaties. De toenmalige kapitein Egbert L. Vuursteen, later directeur bij Wagenborg, bracht ze door goed zeemansschap tot een goed eind. Eind 1952 publiceerde de Engelse pers het navolgend bericht: 'Onderweg van Nyk.obing naar Engeland raakte een van de matrozen van de coaster tijdens een hevige storm levensgevaarlijk gewond. Samen met de kapitein bevond hij zich op de brug toen hij door een enorme golf plotseling ten val kwam, waardoor zowel de slagader als de zenuwen in zijn linkerarm compleet werden doorgesneden. Hoewel kapitein Vuursteen een verband aanlègde, verloor de man zoveel bloed dat doorvaren naar Engeland geen optie was. Met gevaar voor zowel de levens van de overige bemanningsleden, hernzelf en het schip, keerde Vuursteen het schip en voer terug naar Thybomn. Via Skagen Radio vroeg hij assisentie van een arts en een loods. Nadat beide heren met een helikopter aan boord waren gezet, zette het schip koers naar Lemvig. Een gereedstaande ambulance bracht de zwaar gewonde matroos vervolgens naar een ziekenhuis. De behandelende artsen vertelden hier dat het slachtoffer juist op tijd in het ziekenhuis was aangekomen. Als de kapitein niet had besloten terug te keren, had het een leven gekost.
''Zuver mazzel'
Slechts enkele maanden voor z'n overlijden in 1998 vertelde Vuursteen het onderstaande verhaal, dat zich tijdens de februaristorm van 1953 afspeelde op de Humber. 'We konden de Humber niet binnenkomen. Ik zei tegen de bemanning: ik zet het schip op het strand en als het laagwater is kurmen we er met de ladder af. De verzekering moet maar zien dat ze 't schip erweer afkrijgt. We gingen recht op de vuurtoren van Spurnpilot af. Dichtbij de vuurtoren gekomen zagen we het  licht in het water schijnen. Met het sterke licht van de vuurtoren begon de vuurtorenwachter ons te seinen. We zijn nog een beetje bakboord uitgegaan en vervolgens zo langs de vuurtoren boven over het strand heengekomen. We hadden geen idee dat het water zoveel hoger was. Ik zag de vuurtorenwachter zwaaien. De weersberichten van destijds waren niet te vergelijken met die van tegenwoordig. Een beste zooi zuiver geluk maakte dat we heelhuids zijn binnengekomen. Waren we buiten blijven liggen met die lege schuit dan waren we gegarandeerd ondersteboven gegaan. Zuver mazzel.' (HZ)